Skarga do Rzecznika Praw Pacjenta wzór





Jak napisać skargę do Rzecznika Praw Pacjenta - wzór

Jeśli korzystasz z usług medycznych w przychodni, szpitalu czy innym zakładzie, masz prawa, które powinny być respektowane. Pomoże Ci w tym Rzecznik Praw Pacjenta.

Kiedy zgłosić się do Rzecznika Praw Pacjenta?

Zrób to przede wszystkim wtedy, gdy zostało zostało naruszone prawo do informacji: 
  • lekarz nie udzielił Tobie lub osobie Ciebie upoważnionej przystępnej informacji o Twoim stanie zdrowia i leczeniu;
  • jeśli przed zabiegiem operacyjnym otrzymałeś do podpisu formularz zgody, a nie zostały Ci udzielone niezbędne informacje o zabiegu i jego możliwych do przewiedzenia następstwach;
  • gdy masz problem z uzyskaniem kopii swoje dokumentacji medycznej;
  • kiedy masz problem z telefonicznym zapisaniem się do lekarza.

Kiedy Rzecznik Praw Pacjenta zacznie działać?

Działania zostaną podjęte, jeśli Rzecznik Praw Pacjenta otrzyma informacje mówiące o naruszeniu praw pacjenta. Może to być wniosek złożony przez Ciebie jako pacjenta lub przez Twoją rodzinę lub bliskich.
Uwaga! Nie jest wymagana żadna szczególna forma wniosku, ale powinien być podpisany i zawierać: Twoje dane osobowe, opis sytuacji, w której naruszono Twoje prawa (albo osoby, za którą składasz wniosek), nazwę podmiotu leczniczego (szpital, przychodnia) i własnoręczny podpis. Wraz z wnioskiem warto złożyć dokumenty związane ze sprawą. Złożenie wniosku jest wolne od opłat.

Co Rzecznik Praw Pacjenta może zrobić?

Jeśli Twoje prawa były niewłaściwie realizowanie, Rzecznik Praw Pacjenta podejmie sprawę i rozpocznie postępowanie wyjaśniające. Jeśli na podstawie zgromadzonych informacji Rzecznik Praw Pacjenta stwierdzi, że Twoje prawa zostały naruszone, może skierować do podmiotu leczniczego wystąpienie, które będzie zawierać opinię co do sposoby załatwienia tej sprawy.

Jeśli sprawa tego wymaga, zażąda wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbowych wobec konkretnego pracownika placówki. Może też zwrócić się do organu nadrzędnego, który sprawuje nadzór i dokonuje kontroli placówki, w której zostały naruszone Twoje prawa.

Kogo zawiadomić o błędzie lekarza?

Złożenie skargi na lekarza nie skutkuje uzyskanie odszkodowania, ale może zakończyć się ukaraniem lekarza, np. naganą, grzywną, czasowym lub całkowitym pozbawieniem prawa do wykonywania zawodu.

Gdzie złożyć skargę?

Do okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, który ma siedzibę przy każdej okręgowej izbie lekarskiej. Zbada on, czy zarzut jest zasadny, tzn. czy lekarz naruszył zasady leczenia i jeśli uzna, że tak, kieruje sprawę do rozpatrzenia przez sąd lekarski.
Uwaga! Odwołanie od wyroku sądu lekarskiego należy złożyć do Naczelnego Sądu Lekarskiego w ciągu 14 dni od daty doręczenia wyroku okręgowego sądu lekarskiego.

Czego obawiają się lekarze?

Teraz właściwie każdy kto poda się za bliską osobę ma prawo żądać informacji na temat zdrowia pacjenta, zwłaszcza jeśli jest on nieprzytomny lub nastąpił jego zgon. Mogą to być osoby np. działające na szkodę chorego lub powodowane nieuczciwymi zamiarami.

Lekarze obawiają się też wzrostu nieuzasadnionych spraw sądowych o spowodowanie błędu medycznego. 




Wzór skargi Do Rzecznika Praw Pacjenta 

[miejscowość i data]

[imię, nazwisko,
adres, numer kontaktowy]

Rzecznik Praw Pacjenta
ul. Młynarska 46
01-171 Warszawa

SKARGA 

W związku z art. 50 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (t.j. Dz.U. 2017 poz. 1318; dalej: ustawa) wnoszę skargę na działania lek. ................................ [imię i nazwisko] wykonującego/wykonującej zawód w podmiocie leczniczym ............................................ [nazwa, adres] i proszę o wszczęcie postępowania wyjaśniającego w celu zbadania, czy doszło do naruszenia moich praw jako pacjentki, 

w szczególności art. 6 ust. 1, 8 i 23 ust. 1 [ten ostatni podajemy, jeśli mamy zastrzeżenia do sposobu prowadzenia dokumentacji medycznej] ustawy.


Uzasadnienie
1. Opis stanu faktycznego.
[należy opisać, co, gdzie i kiedy się wydarzyło z podaniem szczegółów istotnych dla sprawy]

2. Stan prawny.
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. 2017 poz. 125 ze zm.; dalej: ustawa o zawodach) lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością. Wymogi te powtórzone są w art. 8 ustawy, zgodnie  z którym pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. 
Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów medycznych. Co prawda art. 39 ustawy o zawodach daje lekarzowi prawo powstrzymania się od wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem (tzw. klauzula sumienia), jednakże w swoim stanowisku nr 4/2013 z dnia 12 listopada 2013 r. w sprawie tzw. klauzuli sumienia Komitet Bioetyki przy Prezydium PAN podkreśla, że klauzula sumienia nie może zwalniać lekarza  z obowiązku wypisania pacjentowi recepty na legalny środek antykoncepcyjny, który chce  i może on bezpiecznie stosować. Dotyczy to także środków antykoncepcji postkoitalnej. Ostateczna decyzja o zażyciu tych środków należy bowiem do pacjentki. To ona ewentualnie podejmie działanie, którego skutkiem będzie zapobieżenie ciąży, a które nie powinno być przedmiotem oceny sumienia lekarza. 
W związku z powyższym odmowa wystawienia recepty przez lek. ................................. była nieuzasadniona. Nawet jeśli lek. ............................... chciał(a)by potraktować odmowę jako skorzystanie z klauzuli sumienia, powinien/powinna był(a) spełnić ustanowione w art. 39 ustawy o zawodach wymogi takie jak: uzasadnienie i odnotowanie tego faktu w dokumentacji medycznej i uprzednie powiadomienie na piśmie przełożonego, czego nie uczynił(a). 
Poprzez odmowę wystawienia recepty na środki antykoncepcyjne
lek. .................................. naruszył(a) moje prawo jako pacjentki do uzyskania świadczenia zdrowotnego odpowiadającego wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej, wyrażone  w art. 6. ust. 1 ustawy. Co więcej, jako osoba wykonująca zawód u świadczeniodawcy  w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. 2016 poz. 1793 ze zm.) przyczyniła się także do niewywiązania się z obowiązku wykonania świadczenia w ramach systemu opieki zdrowotnej finansowanego ze środków publicznych (art. 15 ust. 1 tejże ustawy) – odbyta przez mnie wizyta miała miejsce w ramach kontraktu podmiotu leczniczego ............................................. z Narodowym Funduszem Zdrowia i systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
 
[jeśli wpisy w dokumentacji nie odpowiadają rzeczywistości, można dodać poniższy akapit] 
Ponadto, ustawa w art. 23 statuuje prawo dostępu pacjenta do dokumentacji medycznej. W celu realizacji tego prawa, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych jest obowiązany prowadzić, przechowywać i udostępniać dokumentację medyczną w sposób określony w niniejszym rozdziale [ustawy – przyp.] oraz w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, a także zapewnić ochronę danych zawartych w tej dokumentacji (art. 24 ust. 1 ustawy). W opisywanym przeze mnie przypadku dokumentacja medyczna nie była prowadzona prawidłowo, ponieważ nie oddawała stanu rzeczywistego: odnotowane zostało w niej, że ...................................................................,podcza,gdy ........................................................... . 
W związku z powyższym, wnoszę jak we wstępie.


.............................................
[podpis]


Załączniki [przykłady]:
1) kopia dokumentacji medycznej;
2) odmowa lekarza na piśmie [jeśli wystawił, zawsze należy tego zażądać].

Komentarze

Czytaj także...