Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej – dla kogo pomoc?

Asystent osoby niepełnosprawnej

Osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności mogą liczyć na pomoc asystenta osobistego. Niezależnie od dochodów jest ona bezpłatna.

Celem rządowego programu „Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej” jest zapewnienie osobom z różnego rodzaju niepełnosprawnościami wsparcia w wykonywaniu codziennych czynności oraz w funkcjonowaniu w życiu społecznym.

Dla kogo asystent osobisty?

Program skierowany jest dom osób niepełnosprawnych, które mają orzeczenie o niepełnosprawności o stopniu znacznym lub o stopniu umiarkowanym lub traktowane są na równi do wyżej wymienionych zgodnie z art. 5 i art. 62 ustawy z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Z programu mogą skorzystać również dzieci do 16. roku życia z orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka.

W czym pomoże asystent osoby niepełnosprawnej?

Osoba niepełnosprawna może liczyć na pomoc asystenta osobistego m.in.:

• w wykonywaniu czynności dnia codziennego, w tym utrzymaniu higieny osobistej i czynnościach pielęgnacyjnych;
• w prowadzeniu gospodarstwa domowego;
• w przemieszczaniu się poza miejscem zamieszkania (np. w pchaniu wózka inwalidzkiego czy w pomocy niewidomym w orientacji przestrzennej);
• w korzystaniu z dóbr kultury (teatr, kino);
• w załatwianiu rożnego rodzaju spraw (urzędowych, medycznych).

Wybór asystenta osobistego

Osoba z niepełnosprawnością sama wybiera swojego asystenta. Może nim zostać zarówno kobieta, jak i mężczyzna, ważne jest, by posiadała odpowiednie kwalifikacje zawodowe (może być mp. Opiekunem osoby starszej, pedagogiem, psychologiem, pielęgniarką, fizjoterapeutą) oraz co najmniej 6-miesięczne doświadczenie w opiece nad niepełnosprawnym.

Ale uwaga: asystentem nie może być osoba pozostająca we wspólnym gospodarstwie domowym ze swoim podopiecznym ani bliski członek jego rodziny.