Wyjazd za granicę a epidemia koronawirusa

Wyjazd za granicę a koronawirus

Przymusowa izolacja i zamknięcie granic spowodowało, że wielu z nas nie tylko musiało zmienić wakacyjne plany, lecz także zgodzić się na rozłąkę z bliskimi, którzy pozostali poza krajem.

Jednak z początkiem lipca większość państwa europejskich otworzyło swoje granice, ale o normalności wciąż możemy jedynie pomarzyć. Dystans społeczny i reżim sanitarny nadal obowiązują, choć ich zakres różni się w zależności od kraju.

Dokąd można wyjechać bez obowiązkowej kwarantanny i testów?

Większość krajów UE zniosła ten obowiązek. Są jednak wyjątki. Choć w samej Portugalii takiego obowiązku nie ma, to już wszyscy przyjeżdżający na Maderę i Azory muszą okazać negatywny wynik testu na COVID-19, wykonany 72 godziny przed przylotem. Jeśli go nie mają, badanie będzie pobrane na lotnisku, jednak do czasu jego otrzymani (maks. 48 godz.) turyści muszą zamieszkać w specjalnym hotelu, który zapewni im izolację społeczną.

Uwaga! Jeśli nie zgodzą się na test, podlegają kwarantannie z urzędu lub muszą wrócić do swojego kraju.

Także na Cypr nie wjedziesz bez aktualnego badania na obecność koronawirusa. W Grecji testy nie są obowiązkowe, jednak będą przeprowadzane wyrywkowo. Również w Chorwacji nie ma obowiązku wykonywania testów czy odbywania kwarantanny. Jednak każdy turysta zobowiązany jest do przekazania swoich danych wrz z planowanym miejscem pobytu. Można to zrobić przed wyjazdem przez stronę internetową (enercroatia.mup.hr) lub na miejscu, podczas kontroli granicznej.

Do Czech, Austrii i Niemiec, na Litwę i Łotwę wjedziesz bez problemu. Wjazdu do swojego kraju nadal zakazują m.in.: Rosja, Norwegia, Dania, Węgry, Rumunia, Mołdawia.  

Ubezpieczenie zdrowotne (EKUZ)

Warto o nim pamiętać, bo bez ważnej Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) lepiej nie ryzykuj wyjazdu za granicę. Karta pozwoli Ci na nieodpłatne korzystanie z pomocy medycznej, a koszty ewentualnego leczenia pokrywa NFZ.

Uwaga! Zakres bezpłatnych usług medycznych jest taki, jaki należy się obywatelom danego kraju w ramach ich podstawowego ubezpieczenia.

Może się więc zdarzyć, że np. leczenie związane z chorobą przewlekłą (np. cukrzyca) będzie traktowane jako dodatkowe. Dlatego w niektórych krajach warto pomyśleć o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym.