Praca we Włoszech
Włoskie prawo pracy
Włoskie prawo pracy regulują przepisy kodeksu cywilnego (Księga Piata „O pracy”) a także zbiorowe warunki pracy (CCNL), które określają warunki pracy dla poszczególnych 14 sektorów działalności zawodowej (min. rolnictwo, budownictwo, transport, instytucje prywatne).W Włoszech umowę o pracę zazwyczaj zawiera się na czas nieokreślony w formie pisemnej. Włoskie prawo pracy dopuszcza też możliwość zawarcia umowy na czas określony, jednak jest tu kilka istotnych różnic w porównaniu do polskiego prawa pracy. Przede wszystkim umowa taka może zostać zawarta wyłącznie w sytuacji gdy pracodawca musi zastąpić nieobecnego pracownika zatrudnionego na stałe oraz jeśli w zakładzie pracy pojawiły się tymczasowo dodatkowe obowiązki czy zadania do wykonania.
Umowa na czas określony może zostać przedłużona tylko jeden raz a łączny czas zatrudnienia nie może przekraczać 3 lat (jeśli pracodawca nie dopełni któregoś z powyższych warunków umowa z mocy prawa przekształca się w umowę na czas nieokreślony). W przypadku obydwu typów umów można określić okres próbny, który może trwać max. 6 miesięcy (dla pracowników biurowych max. 3 miesiące). W okresie próbnym każda ze stron może wypowiedzieć umowę bez podania przyczyny.
We włoskim prawie pracy przewidziano również możliwość tzw. „pracy na zawołanie” – oznacza to, że pracodawca może zatrudnić pracownika z tzw. jednodniowym wyprzedzeniem – po poinformowaniu go, iż jest potrzebny do pracy. Pracownik w okresie oczekiwania „na zawołanie” ma prawo do wynagrodzenia w wysokości 20% kwoty, która otrzymałby za wykonaną pracę
Obowiązkiem pracownika jest do poinformowanie pracodawcy o każdej niedogodności, która
uniemożliwiałbym mu podjecie pracy (nawet jeśli nie został „zawołany”).
Włoski tydzień pracy trwa 40 godzin (z wyłączeniem niektórych sektorów). Liczba dopuszczalnych nadgodzin w skali roku wynosi 250. Pracownikowi musi zostać zapewniony 24 godzinny odpoczynek co 7 dni, zaś praca w godzinach nocnych to taka, która jest wykonywana bez przerwy od 24 do 5 rano. W większości włoskich firm praca rozpoczyna się o 9, przewiduje się także godzinną przerwę obiadowa.
Prawo nie określa minimalnego gwarantowanego wynagrodzenia – określają je zbiorowe kontrakty pracy. Wynagrodzenie miesięczne otrzymują urzędnicy oraz pracownicy wyższego szczebla, bardzo rzadko robotnicy – ci są zazwyczaj wynagradzani na bazie efektywnych przepracowanych godzin. Ponadto większość zbiorowych kontraktów pracy przewiduje dodatkowe uposażenie w postaci trzynastej (w grudniu) i czternastej (w czerwcu) pensji.
Pracownik, który jest zatrudniony na pełen eta ma prawo do 4 tygodni płatnego urlopu wypoczynkowego. Ciekawe rozwiązania przyjęto w zakresie urlopów macierzyńskich – kobieta ma prawo do takiego urlopu już na 2 miesiące przed porodem a następnie jeszcze przez 3 miesiące po urodzeniu dziecka. Jeśli dziecko jest chore, rodzicom przysługuje dodatkowy urlop na czas trwania choroby (musi ona zostać udokumentowana) oraz dodatkowo 5 dni wolnych w ciągu roku gdy dziecko jest w wieku od 3 do 8 lat.
Komentarze