Podstawowe zasady prawa pracy


Prawo pracy 



Każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu (wyjątkiem są przypadki, które są określone w ustawie) nie można zabronić wykonywania zawodu.


Państwo określa minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę oraz prowadzi politykę, która zmierza do pełnego produktywnego zatrudnienia.

Nawiązanie stosunku pracy, a także ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika.



Obowiązkiem pracodawcy jest szanować godność i inne dobra osobiste pracownika.
Pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków.

Pamiętaj ! Dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu.

Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu (bezpośrednia lub pośrednia), w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną oraz ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony lub w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.

Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy, a także polityka państwa w dziedzinie płac (szczególnie poprzez ustalenie minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Pracownik ma prawo do wypoczynku, który zapewniają mu przepisy o czasie pracy, dniach wolnych od pracy i urlopach wypoczynkowych.

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki  pracy. Pracodawca stosownie do swoich możliwości oraz warunków, zaspokaja bytowe, socjalne oraz kulturalne potrzeby pracowników. Jego obowiązkiem jest także ułatwienie pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Postanowienia umów o pracę, a także innych aktów, na których podstawie powstał stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy prawa pracy.

Postanowienia umów i aktów, o których mowa powyżej, które są mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy są nieważne. Zamiast nich stosowane są odpowiednie przepisy prawa pracy.

Postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, które naruszają zasadę równego traktowania w zatrudnieniu są nieważne. Zamiast takich postanowień stosowane są odpowiednie przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów - postanowienia te należy zastąpić odpowiednimi postanowieniami, które nie mają charakteru dyskryminacyjnego.

Pracownicy i pracodawcy, w celu reprezentacji oraz obrony swoich praw i interesów, maja prawo tworzyć organizację i przystępować do tych organizacji.

Zasady tworzenia i działania organizacji, o których mowa powyżej, określa ustawa o związkach zawodowych, ustawa o organizacjach pracodawców, a także inne przepisy prawa.

Pracownicy uczestniczą w zarządzaniu zakładem pracy w zakresie i na zasadach, które są określone w odrębnych przepisach.

Pracodawcy oraz organy administracji mają obowiązek tworzyć warunki, które umożliwiają korzystanie z uprawnień określonych w przepisach, o których mowa powyżej. 


Komentarze

Czytaj także...